Algunhas pautas para escribir relatos.
Algunhas pautas para escribir relatos
Adaptación sobre fragmentos do ?Manual de Capacitación sobre Rexistro e Sistematización de Experiencias Pedagóxicas? realizado no marco do proxecto ?Estratexias e materiais pedagóxicos para a Retención Escolar? financiado pola OEA (Arxentina, 2003).
Para ter en conta antes de comezar
. Os bos relatos son claros, entretidos, fáciles de ler, memorables e non demasiado extensos.
. Un título interesante ?arrastra? á historia.
. Os relatos reúnen un principio, un medio e un fin entrelazados de xeito coherente.
Pensar no título do relato non é algo que haxa que deixar para o final ou se resolva para sempre desde o principio. O primeiro título non necesariamente terá que ser o título definitivo. Posiblemente será reestruturado varias veces ata concluír noutro moi distinto. Pero é recomendable comezar a escribir un texto decidindo provisoriamente un título, tendo un punto de partida para comezar o traxecto da escritura, aínda que despois o camiño transitado desvíeos por outros carreiros. O título colabora na procura e reconstrución en clave narrativa dalgunha idea que queiramos comunicar, e poida que isto achéguenos a unha estrutura preliminar do relato.
O último título, elaborado logo de escribir o relato, debe representar a aquilo que se vai a ler nun dobre sentido: integrando, intrigando e aglutinando o relato, á vez que invitando, inquietando e motivando aos lectores para ler. A idea é que, ao ler o título, o lector senta atrapado, seducido, arrastrado a ler o relato, que pense que é interesante e que se non o le pérdese de coñecer algo que vale a pena ser lido.
O proceso de composición dun texto ten tres momentos fundamentais:
. a planificación,
. a posta en texto e
. a revisión.
Aínda que estes momentos dan ideas de secuencialidad (primeiro planifícase, despois escríbese e, para rematar, revísase e corríxese), o proceso é recursivo; vale dicir, pódese ir do texto á planificación e facer axustes que modifiquen o que se había esquematizado nun principio as veces que se considere necesario. Esta é unha tarefa permanente, recomendada para o escritor do texto.
Pasos na composición dun texto:
Constrúan o ?bosquexo de escritura?
Lean todas as propostas e elixan aquela ou aquelas con as que sentan máis cómodos. Se algunha non funciona, proben con outra. Se están trabados, inseguros respecto de por onde empezar poden armar unha cronoloxía do que pasou. Esta é unha estratexia simple pero eficaz para comezar a pór en palabras o pensamento. Nunha segunda instancia, seguirán traballando esta versión preliminar xa que unha lista só acomoda partes. Esta forma sinxela animaraos a seguir escribindo, fiando con sentido iso que presentaron.
Conten a historia.
O patrón básico dun conto axudaraos para articular a trama (Había unha vez... pero, entón sucedeu que... e por iso pasou que? Por fin pasou que?) Completen nun primeiro borrador, o modelo convencional con accións, sensacións e interrogaciones, coma se estivésenlle contando a historia a un amigo nunha conversación. Logo, cando sentan máis seguros, vaian e volvan; abandonen o esquema, pero garden a coherencia e a integración do relato con outros recursos.
Constrúan un índice para comprobar se a estrutura é boa e ordenada
A construción dun índice preliminar contribúe a estruturar o texto e comezar a ter organizadas as ideas dun xeito claro, xa plasmadas no papel. Adoita ocorrernos que propostas pensadas con moita precisión non se sosteñen da mesma xeito ao estar escritas. Logo de ler o título, a lectura rápida do índice dun libro dános idea sobre o que atoparemos nel. Do mesmo xeito, ao escribir o índice do relato imos tomando unha noción máis precisa daqueles asuntos que non deberían faltar.
Como xa lles comentamos, teñan a man o rexistro inicial para identificar os asuntos e seleccionar os que sexan pertinentes. Este modo permitiralles controlar se a estrutura do relato complétase e considera todo o que queren comunicar. Reescriban, tachen e agreguen notas ao índice tantas veces como lles faga falta. Desta forma, a escritura do relato soltarase relaxada.
Unha vez armado o índice verifiquen se o corpo do relato retoma e desenvolve o expresado no título.
O contido do relato é un aspecto central para considerar. O que fai que unha sucesión de accións e acontecementos transfórmese nun relato é a trama narrativa. Nela, a sucesión cronolóxica das accións maniféstase a través dun encadenamiento coherente que integra o sentido do que se di. O relato que vostedes escriban en canto ao contido integrará:
Escriban e describan todos os eventos e acontecementos que sucederon.
Xeralmente, nárrase en pasado: o tempo pretérito é o tempo canónico da narración, porque se supón que narramos o que xa sucedeu. Ese tempo, que chamamos pasado, é un pasado en relación ao tempo en que estou narrando. Relaten as accións na orde que sucederon, ou creben a orde cronolóxica e propoñan un ordenamento particular que saliente ou destaque determinado momento, aínda que non ocorra primeiro.
Vostedes serán os narradores e contarannos o que saben. Se necesitan referirse a vostedes, usen a primeira persoa (persoa gramatical que se emprega nos textos autobiográficos) trátase dunha voz moi comprometida co que sucede. Así, o pronombre en primeira persoa representa, á vez, ao narrador e ao protagonista da experiencia.
Comments (0)
You don't have permission to comment on this page.