GRUPO Nº5


 

PARTICIPANTES    CONTO Nº 5

 

 

NOME

 

 

ENDEREZO DE CORREO

PROCEDENCIA

DATA DE RECIBO

DATA DE ENVÍO

4ºX 

 

NAIARA GÓMEZ LESTÓN

...........@gmail.com

CEIP de  Dorrón

 

 

5-marzo-2009

12- marzo-2007 

 

3º X

 

ELENA PÉREZ LAMELAS

.........@gmail.com

CEIP de  Dorrón

 

 

 27-febreiro-2009

5-marzo-2009 

 

1ºX 

 

SARA  MARTÍNEZ GARCÍA

 .........@hotmail.com

CEIP de  Portonovo

 

 

 10-febreiro-2009 

15-febreiro-2009 

 

 5ºX 

LARA CRESPO POCEIRO

...........@telefonica.net

IES de Sanxenxo

 

 

12- marzo- 2009 

 

22-marzo- 2009 

 

 2º

SARA NORAT  LORES

............@hotmail.com

IES de Sanxenxo

 

 

15-febreiro-2009 

 

27-febreiro-2009 

 

6ºX 

 

RICARDO RODIÑO BALBOA

............@gmail.com

IES de Sanxenxo

 

 

22-marzo-2009 

 

11-abril-2009 

 

 

       PAUTAS PARA CONTINUAR O CONTO QUE RECIBO:

·         Leo o que xa está escrito.

·         Continúo  a historia.( Panificación e borrador previos)

·         Extensión: un folio A4  escrito por unha soa cara con letra ARIAL 12 e interlineado de 1’5 e marxes de 3 cm.

·         Suxiro un título para o conto. (Ao final elixirase o mais apropiado)

 

PAUTAS PARA ENVIAR O CONTO UNHA VEZ REMATADA A MIÑA PARTE:

·         Elixe un compañeiro da lista ao que queiras enviarlle o conto. Marca o seu nome na casilla   da lista do grupo.

·         Envía o conto ao enderezo electrónico do compañeiroa elexido/a.

·         Envía tamén  ao mesmo tempo o conto ao seguinte enderezo: contoscorreo@gmail.com

 

RECORDA:

·         O tempo máximo dende que recibo o conto ata que o envío é de DEZ días.

·         O teu compromiso á hora de escribir e enviar o conto cumprino os prazos establecidos.

·         Debo manter o anonimato dos nomes dos compañeiros que todavía non recibiron o conto.

·         Visita a wiki:http://contoscompartidos.pbwiki.com/  e o blog http://bibliomaniaasnosascreacions.blogspot.com/para seguir a evolución da actividade.

 

 

 

 

COMEZO DO CONTO Nº 5:

 

 

 

 

 

Non ía de negro senón cun vestido estampado azul e branco e levaba sobre os ombros un chal da color da prata vella, como prolongación dos cabelos. Fíxome sinal de stop desde a sombra da marquesina e, cando me detiven, asomou con resolución pola xanela do auto uns ollos de curuxa con gafas de cuncha.

 ¿E logo irá para Vigo, ou non?

 Preguntouno coma se realmente non houbese outro sitio a onde poder ir. Gracias, neniño, déchesme a vida, dixo despois de acomodarse no asento e retocar o pelo coas mans. Na radio daban os sinais horarios das cinco da tarde e logo soou a sintonía do informativo. Allea ó son intruso que se interpuña entre os dous, explicou de seguida que perdera o coche de liña e que tiña vez no médico. A esta idade non che temos máis que achaques, neniño, ser vello éche unha desgracia. En Galicia, dicía o locutor, hai aproximadamente un millón de vacas. Que va, señora, díxenlle eu por cortesía, non diga iso. Parvadas, dixo ela, pensan que somos parvos, ¡un millón de vacas!, pasan o día dicindo parvadas. Apaguei a radio e virouse cara a min con rostro satisfeito. Nada do que din é certo, neniño, nada do que din é certo.

                                                                                                                                                                                                                    M. R.

 

 

 

 

AGORA CONTINÚA TI...

 

 

ENVIADO A:

1º SARA  MARTÍNEZ GARCÍA. 10-febreiro-2009

2º. SARA NORAT. 15-febreiro-2009

3º. ELENA PÉREZ. 27 febreiro-2009

4º. NAIARA GÓMEZ LESTÓN. 5- marzo-2009

5º. LARA CRESPO POCEIRO. 12- marzo- 2009

6º. RICARDO RODIÑO BALBOA. 22- marzo-2009